Niniejszy tom stanowi drugi zbiór utworów poetyckich pisanych prozą. Tom pierwszy pod tytułem „Misterium istnienia” ukazał się w 2005 roku. Utwory te można nazwać poezją pisaną prozą lub prozą poetycką. Autorka nie posługuje się typowym dla poezji rymem ani rytmem. Utwory Jej są nietypowe z pogranicza impresji i eseju, jednak w pięknie wyrażonej formie o głębokiej treści. Można powiedzieć, że stanowią one nową formę literacką.
Spoza kolejnych utworów Autorki wyłania się obraz niezwykle wrażliwej, głęboko myślącej i czującej młodej kobiety, cierpiącej w zetknięciu z niedoskonałością świata w którym żyje oraz tęskniącej do miłości, którą uważa za najwartościowszy dar wymagający kultywacji.
W twórczości Autorki widoczny jest zachwyt i podziw dla piękna i mądrości świata natury, który spostrzega w kontekście bezkresnych wymiarów wszechświata. Natomiast zachowuje wyraźną rezerwę a czasem buntuje się wobec świata stworzonego przez ludzi. Świata, w którym normy stworzone przez człowieka zamiast służyć jego rozwojowi, pogłębieniu współżycia międzyludzkiego a przede wszyst kim kultywacji miłości podporządkowane są w dużej mierze prawu własności i dążeniom do gromadzenia dóbr materialnych. Normy te nie stwarzają odpowiednich warunków dla kultywacji miłości oraz nie sprzyjają odnajdywaniu tego, co dla człowieka jest najważniejsze, to jest poczucia sensu życia. Normom tym Autorka przeciwstawia wartości istnienia w wymiarze duchowości, które znacznie bardziej odpowiadają najgłębszym potrzebom człowieka rozbudzonego do człowieczeństwa.
